السلام علیک یا اباعبدالله

مهدی موعود | mahdimouood.ir

«سلام بر آن لب های خشکیده، سلام بر محاسن به خون خضاب شده، سلام بر آن گونه خاک آلود، سلام بر آن اعضای قطعه قطعه شده، سلام بر آن دندانهای چوب خورده، سلام بر آن سرِ بالای نیزه رفته،......
سلامِ کسی که قلبش از مصیبت جریه دار است و اشکش به یاد تو جاری است، سلامِ کسی که دردناک و غمگین و شیفته و فروتن است، سلامِ کسی که اگر با تو در کربلا بود با جانش در برابر تیزی شمشیر ها از تو محافظت می نمود و نیمه جانش را به خاطر تو به دست مرگ می سپرد و .....
اگر زمانه مرا به تأخیر انداخت و مقدرات الهی مرا از یاری تو بازداشت و نبودم تا با آنان که با تو جنگیدند بجنگم و با کسانی که با تو اظهار دشمنی کردند خصومت نمایم، در عوض از حسرت و تأسف و افسوس بر مصیبت های تو ، صبح و شام بر تو مویه می کنم و به جای اشک برای تو خون می گریم تا آنجا که از فرط اندوهِ مصیبت و شدتِ حزن جان بسپارم....»
این ناله های حزین و این کلمات سرشار از سوز و گداز و آکنده از اشک و آه، رشحه ای از رشحاتِ غم و اندوه جانکاه کسی است که دلش از مصیبت های امام حسین علیه السلام جریحه دار است و قلبِ مالامال از عشق و محبتش، برای او و به یاد او می تپد.
این فراز ی از روایت داستان غم آلود کربلا و مرثیه ای است جانسوز از واقعه عظیم عاشورا، که از زبان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در رثاء جد بزرگوارش، حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام تراوش نموده.
آنچه در این سوگ نامه گرد آمده است، دو زیارت از ناحیه مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که مرحوم مجلسی آن در بحار الانوار (جلد 98، صفحه 317) و نیز در تحفة الزائر از کتاب مزار قدیم شیخ مفید علیه الرحمه نقل شده است. زیارت شهدای کربلا نیز از ناحیه مقدس آن حضرت صادر شده است و مشتمل بر اسامی شهدا و پاره ای از احوال و قاتلان آن بزرگواران است. که در کتاب هایی چون اقبال سید بن طاووس و بحار الانوار علامه مجلسی (جلد 98، صفحه 286 و جلد 45، صفحه 65) آمده است.