مهدی موعود | mahdimouood.ir

هرکس «کتاب مقدّس» و شرح‌های آن را با دقّت و تأمّل مطالعه کرده باشد، متوجّه خواهد شد که در این آثار، به نبرد خونینی در آینده اشاره رفته است که در سرزمین «فلسطین»، بین یهود و مسلمانان رخ خواهد داد. شارحان کتاب مقدّس، رهبر مسلمانان را در این نبرد، آشوری نام نهاده‌اند و سرزمین «فارس» را نقطه جغرافیایی آغاز انقلاب او و «سوریه» را از اوّلین هم‌پیمانانش در ابتدای ظهورش می‌دانند و یکی از اهداف استراتژیک آشوری، نابودی قدرت یهود و حذف دولت آنان از صحنه روزگار است.

چرا قوم یهود با مسلمانان دشمنی دارند؟ مگر میان این دو قوم چه گذشته است که این قدر اسلام مورد غضب یهود است؟ و در نهایت، دلیل دشمنی و ریشه عداوت یهود با اسلام چیست؟ حسادت یکی از ریشه های دین گریزی است و می توان آن را از شعبه های دنیادوستی به شمار آورد، تا جایی که امام صادق(ع) آن را ریشه کفر دانسته و فرموده است: «وَ اِیَّاکُمْ اَنْ یَحْسُدَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَاِنَّ الْکُفْرَ اَصْلُهُ الْحَسَد؛ مبادا برخی از شما نسبت به دیگری حسودی کند؛ زیرا ریشه کفر حسادت است.»

چگونه یهود توانایی آن را پیدا کرد که از طریق پیروی از گام‌های شیطان که لشکر و حزب او می‌باشند و کار سخت و طاقت‌فرسا و برنامه‌ریزی دقیق و فتنه‌انگیزی و دسیسه‌چینی به برتری و سیطرۀ کنونی و تسلّط و کنترل و خراب کردن دیانت مسیحی بر سر پیروان آن، به ویژه در غرب نائل شود؟