
آیا کریسمس جشنی مذهبی است؟ آیا این جشن، ریشه در اعتقادات ناب مسیحیت دارد؟ اختلاف نظر مسیحیان در زمان برگزاری این جشن چه معنایی دارد؟ یهودیان در این میان چه نقشی دارند؟ برای رازگشایی از چگونگی ورود پاگانیسم به مسیحیت با این گزارش همراه شوید.


در سفر پیدایش باب 22 مذکور است که خداوند به ابراهیم فرمود: «پسر یگانۀ خودت یعنی اسحاق را به کوه موریاه ببر و ذبح کن». از آنجا که تورات کنونی به ارشد بودن اسماعیل تأکید دارد پس «یگانه بودن» آن فرزند با «اسحاق» بودن او ناسازگار است. اما از آنجا که «یگانه بودن» آن فرزند دو نوبت دیگر نیز در همین باب مؤکد شده است لذا نتیجه میشود که کلمۀ «یعنی اسحاق را» توسط کاهنان افزوده گشته است.
در میان شیاطین جن، فرد خاصّی وجود دارد که در شیطنت مقام عالی دارد و او همان ابلیس است. شیطان سمبل التقاط خیر و شرّ در عالم است و ما باید مراقب خویشتن باشیم، نپنداریم اگر خداوند توفیقی عطا فرموده و ما چند روزی در راه درستی گام برداشتیم تا پایان چنان خواهیم ماند،این وعدۀ خداست. من آمدم در برابر وعدة خدا موضعگیری کردم و به شما وعده دادم؛ امّا همۀ وعده های من دروغ، پوک و پوچ بود.
شر مخلوق است؛ مخلوق ذاتاً محتاج است؛ از جمله نیازهای مخلوق هدایت و راهنمایی است و هدایت مخلوق دست خالق اوست. از آنجا که خالق انسان خدای نامحدود است، لذا بوسیلة انبیاء و اوصیاء خود انسان را هدایت فرموده است. و خلاصه اینکه این هدایت معنوی به حدّی ضروری است که در طول تاریخ از ابتدای زندگی روی کرة زمین تا انتهای آن، بشر همواره دارای راهنما بوده و خواهد بود و حتّی برای یک لحظه و یا یک مدّت محدود نیز هرگز بدون راهنمای الهی نبوده و نخواهد بود.
انسان در وجود خود، دو گونه آرزو را درک میکند، آرزوهای ناشی از فطرت و آرزوها ناشی از طبیعت و اینگونه است که روایات ما هم مدحکننده امل و آرزوست و هم مذمّتکننده آن و خداوند سبحان قسم اوّل را اجابت، زمینههای تحقّق آن را فراهم و مکلّفان را به محقّق ساختن آن مکلّف نماید. وجه بارز و ممیّزه مهمّ این نوع آرزوها فرامحیطی بودن آنهاست، از اینرو وجه مشترک تمام انسانهاست.