مهدی موعود | mahdimouood.ir

1- قال الإمام المهدی، صاحب العصر و الزّمان (علیه السلام و عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) :
الَّذى یَجِبُ عَلَیْکُمْ وَ لَکُمْ أنْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَةٌ وَ أئِمَّةٌ وَ خُلَفاءُ اللهِ فى أرْضِهِ، وَ اُمَناؤُهُ عَلى خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ فى بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَأْویلَ الْکِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ.([1])
امام زمان (عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشید بر این که ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم.

آثار دعاى فرج روایات مختلفى به بیان آثار، فوائد و ویژگى هایى که بر دعاکردن براى تعجیل فرج مترتب است، پرداخته است که به پاره اى از آن ها اشاره می کنیم:

1. فرمایش حضرت ولى عصر(ع): بسیار دعاکنید براى تعجیل فرج که فرج شما درآَن است .
2.این دعا سبب زیاد شدن نعمت ها است.
3.اظهار محبت قلبى است .
4.نشانه انتظار است.
5.زنده کردن امر ائمه اطهار(ع) است.
6. مایه ناراحتى شیطان لعین است.
7. نجات یافتن از فتنه هاى آَخر الزمان است.

بسیاری از روایات و احادیث دلالت دارنـد که حضـرت خضـر (ع) رابطه بسیار خـوبی با اهل بیت پیامبر (ص) داشته؛ بلکه طبق فرمایـش امام رضا (ع) هر روز نزد معصومان (ع) می‌رفته و عرض سلام می‌کرده است.
حضرت فرمود: «و انّه لیاءتینا فیسلـم فنسمع صـوته و لا نری شخصه».

انسان در وجود خود، دو گونه آرزو را درک می‌کند، آرزوهای ناشی از فطرت و آرزوها ناشی از طبیعت و این‌گونه است که روایات ما هم مدح‌کننده امل و آرزوست و هم مذمّت‌کننده آن و خداوند سبحان قسم اوّل را اجابت، زمینه‌های تحقّق آن را فراهم و مکلّفان را به محقّق ساختن آن مکلّف نماید. وجه بارز و ممیّزه مهمّ این نوع آرزوها فرامحیطی بودن آنهاست، از این‌رو وجه مشترک تمام انسان‌هاست.

امام زمان (عج) القابی دارد، منزّل از آسمان، حقیقت «اسماءُ تُنزَلُ من السَّماء»1 درباره معصوم، صادق و مبتنی بر دارایی حقیقی است. هر یک از این القاب و اسامی، شرح کتاب گونه لازم دارد، یکی از این القاب امنیّه است؛ یعنی آرزو «بِنَفْسی اَنْتَ اُمْنِیَّةُ شائِقِ یَتَمَنّی، مِنْ مُؤْمِنِ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکَراً فَحنّا؛2
جانم فدایت تو آرمان و آرزوی هر مرد و زن مشتاق مؤمنی هستی که آرزویت کنند و به یادت ناله سر دهند.»

یعنی مسیح (علیه السلام) از نشانه‌های قیامت است و همه اهل کتاب، مسیحی و یهودی ، به او ایمان می‌آورند; و ایمان آنها زمانی است که خدا وی را به دنیا می‌فرستد و مسیح و آیات و نشانه‌های خدا را می‌بینند.

بر اساس آیات قرآن‌، یهود و نصارا تا روز قیامت وجود دارند: “وَ مِن‌َ الّذین‌َ قالوا اِنّا نصاری‌َ اَخَذنا میثاقهم‌… فَأَغرَیْنَا بَیْنَهُم‌ْ العداوَة‌َ وَالْبَغْضَأَ اِلی‌َ یوم القیامة‌…;(مائده‌،۱۴) و از کسانی که گفتند: ما نصارا هستیم‌، از ایشان پیمان گرفتیم‌، و بخشی از آن‌چه را به آن اندرز داده شده بودند فراموش کردند، و ما هم تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم‌…”; “وَقَالَت‌ِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّه‌ِ مَغْلُولَة‌ٌ…وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُم‌ُ الْعَدَ َوَة‌َ وَالْبَغْضَآءَ إِلَی‌َ یَوْم‌ِ الْقِیَـَمَة‌…;(مائده‌،۶۴) و یهود گفتند: “دست خدا بسته است‌.”… و ما تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم‌.”

نام کتاب مقدّس مسیحیان، انجیل است که به دست چهار نفر جمع آوری شده و به نام نویسندگان آن مشهور گشته است. انجیل کنونی مشتمل بر چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنا است. اینک، متن برخی از آن بشارت ها را که در انجیل آمده است، می آوریم:

 

و فوراً بعد از مصیبت آن ایام، آفتاب، تاریک گردد و ماه، نور خود را ندهد و ستارگان از آسمان فرو ریزند و قوت های افلاک، متزلزل گردد. آن گاه علامت پسر انسان در آسمان پدیدار گردد و در آن وقت، جمیع طوایف زمین، سینه زنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان، با قوت و جلال عظیمی می آید.(انجیل متی، باب 24)

در کتاب تورات و ملحقات آن ، بشارت های زیادی دربارة آمدن منجی موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخرالزمان آمده است که به قسمتی از آن اشاره می شود: